Nerkobiznes
Było ich czterech: dwóch chirurgów i dwóch "goryli", wśród których jeden był kierowcą. Mieli do dyspozycji mikrobus, którego wnętrze zamienili na małą salę operacyjną. Dokonywali tam nielegalnych pobrań ludzkich narządów, które sprzedawali później za ogromne pieniądze. Kiedyś zepsuła im się lodówka. Aby dostarczyć nerkę do klienta, wyjęli koło zapasowe, wnękę obsypali lodem i umieścili tam makrabyczny "towar".
Z ostrożnych szacunków FBI i Interpolu wynika, że nielegalny handel organami ludzkimi wart jest rocznie na całym świecie ponad 3 miliardy dolarów. Zmonopolizowała go rosyjska mafia. Dziennikarzowi Onet.pl udało się zebrać część danych na temat "nerkobiznesu" i dotrzeć do człowieka, który brał udział w tym makabrycznym procederze.
Rozmowa z nim utwierdziła nas w przekonaniu, że proceder istnieje i rozwija się. Poniższe informacje opierają się w większości na rozmowie z gangsterem. Warto dodać, że mężczyzna odbywał w Polsce karę za drobne przestępstwa – głównie przemyt papierosów i alkoholu. O tym, że brał udział w handlu nerkami, organa ścigania nie wiedziały.
Nazywam się Jurij
42-letni dziś Jurij Z. nie wygląda na groźnego bandziora. Wzrost może 175 cm, wychudzony od więziennej diety, małe, sprytne oczka za grubymi okularami. Mówi łamaną polszczyzną, z wyraźnym rosyjskim akcentem, często używając rosyjskich słów. Na rozmowę zgadza się tylko pod warunkiem, że nie ujawnię jego personaliów. Mam go nazywać Jurij, od jego wielkiego idola Jurija Gagarina.
– O przemycie chcecie rozmawiać? – pyta. – O przemycie nerek – precyzuję. Mięśnie jego twarzy nagle sztywnieją, a ręka trzymająca papierosa zatrzymuje się w połowie drogi do ust. – O nerkach to niebezpiecznie jest rozmawiać, Leszku Andrzejewiczu, niebezpiecznie – mówi. – A tym bardziej pisać. Im mniej wiecie, tym dłużej żyjecie.
Taki sobie przemytnik
Długo trwało, zanim zgodził się na rozmowę. Nigdy wcześniej nie rozmawiał z dziennikarzami. Był zaskoczony, że wiem, że brał udział w nerkobiznesie. Twierdził, że to jego tajemnica. Po części miał rację. Policjanci z Centralnego Biura Śledczego i Biura Wywiadu Kryminalnego znali tylko jego pseudonimy, ale nie wiedzieli do kogo należą. Oficer z Interpolu znał jedno nazwisko, ale okazało się fikcyjne. Znajomi ze Straży Granicznej pamiętali różnych dziwnych przemytników, ale nie mogli sobie przypomnieć człowieka zatrzymanego za przemyt organów ludzkich. Poprosiłem o pomoc dwóch warszawskich gangsterów.
Kazali czekać kilka tygodni, potem podali jego nazwisko, ale zastrzegając tajemnicę dziennikarską: nie mogę podać jego danych. Bo według kartoteki Centralnego Zarządu Służby Więziennej Jurij siedzi za drobny przemyt. Ostatecznie zgodził się na rozmowę. Spotkaliśmy się w więzieniu w północno–zachodniej Polsce. Strażnik, który prowadził mnie na widzenie do niego, był nieco zaskoczony. – Aż z Warszawy do niego jechać? Taki kawał drogi? Przecież to taki zwykły przemytnik – dziwił się. Chyba niekoniecznie "zwykły", bo oprócz papierosów, broni i narkotyków przemycał też ludzkie organy. O tym jednak nikt nie wiedział.
Od narkotyków do nerek
Sam Jurij wie dużo, bardzo dużo. W przestępczym półświatku działa od roku 1991. To był rok przełomowy dla niego, dla setek tysięcy jego rodaków, a także ważna data w historii świata. Po długiej agonii upadł Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich, dawni wasale ogłosili niepodległość, a nad nową, pogrążoną w chaosie i bałaganie Federacją Rosyjską kontrolę przejęły służby specjalne. Dla nich transformacja ustrojowa była początkiem nowej epoki.
/ Onet.pl« powrót
